Blog: Dansen in Echternach

Vandaag verscheen er een pop-up van nu.nl op mijn telefoon: ‘Economie voor het eerst terug op het niveau van voor coronacrisis’. Een bericht dat niet per se zo voelt nu er, terwijl ik dit schrijf, net weer een lockdown is afgekondigd.

Dat dubbele gevoel brengt, van een afstandje bekeken, het hele jaar 2021 met zich mee. Het leek wel de processie van Echternach. Drie stappen voor-, twee achteruit. Met steeds meer tegenstellingen en onvermogen om naar elkaar te luisteren. Met ondoordachte oneliners en woekerend wantrouwen. Maar ook met creativiteit, met een ruime meerderheid van de mensen die zich uit solidariteit en verantwoordelijkheidsgevoel laten vaccineren, met veel quality time en met een opverende economie. Een medaille met twee kanten.

Toch overheerst straks onder de kerstboom wat mij betreft toch wel de trots. Trots op het team van collega’s waarmee ik dagelijks mee werk. In dit lastige jaar slagen we er in om 40% te groeien, ondanks alle onzekerheden en wijzigende omstandigheden. In de afgelopen vijf jaar zijn we er in geslaagd om ruimschoots te verdubbelen in omvang, ondanks twee jaar corona. En de rek is er nog niet uit. We gaan onverminderd door met zoveel mogelijk mensen faciliteren in een mooie passende baan. Want dat is het echte verhaal achter de groeicijfers, mensen helpen aan een inkomen, aan onafhankelijkheid en de regie over hun leven. Belangrijk en dankbaar werk.

Trots ook om te zien dat het Rijnlands gedachtengoed voor Wiertz Company al bijna 25 onverminderd een succesvolle keuze is. Werken met oog voor de lange termijn, gericht op partnerships en met de overtuiging dat een onderneming alleen succesvol kan zijn als de omgeving waarin ze functioneert dat ook is. We doen daarin geen concessies.

Volgend jaar vieren we ons 25-jarig jubileum in een, naar ik hoop, volledig geopende maatschappij. Een jaar waarin we naast ons Rijnlandse ook ons Bourgondische karakter ruimte zullen geven. Een jaar om terug, maar vooral om vooruit te kijken. Een 25-jarig bestaan vieren als tussenstop naar toekomstige successen en jubilea. Dat 25-jarig jubileum delen we met Chapeau net zoals dat we dat Bourgondisch karakter delen. Ik zal deze plek gebruiken om u mee te nemen in de jubileumverhalen en hoop daarnaast weer eens tijdens een gezellig feest het glas te heffen.

Nog even terug naar die Processie van Echternach. Vijfenzestig jaar geleden kozen ze een nieuwe variatie, niet meer met drie stappen vooruit en twee achteruit, maar met een gezamenlijk ritme, onderling verbonden door witte zakdoeken. Zo werd een chaotische processie omgevormd tot de dansprocessie. Misschien is het een idee om de symbolische witte zakdoekje die alle critici nu gebruiken om de regelgevers en hun maatregelen uit te joelen te gebruiken om ons weer aan elkaar te verbinden. Het zijn namelijk niet de maatregelen die niet werken, maar het negeren van die maatregelen.

Wie weet, als we die witte zakdoeken gebruiken om ons aan elkaar te verbinden, dan kunnen we, in navolging van de Echternachers, het komend jaar weer massaal dansen.

Dat is mijn wens voor onder de kerstboom. Voor u allen. Blijf gezond, blijf verbonden, en dans!