Dossier WAB: het verschil tussen payroll en uitzenden

Dossier WAB: het verschil tussen payroll en uitzenden

Met de invoering van de WAB ontstaat er een grotere scheiding tussen uitzenden en payrollen. Wat is nu het grote verschil en welke gevolgen heeft dat vanaf 1 januari 2020?

Uitzenden en payrollen vallen momenteel onder dezelfde ‘uitzendovereenkomst’ als bedoeld in artikel 7:690 Burgerlijk Wetboek. Er was geen duidelijk onderscheid. Dat verandert met de invoering van de WAB. De definitie van de uitzendovereenkomst blijft hetzelfde, maar in de wet wordt daar een ‘payrollovereenkomst’ aan toegevoegd. De payrollovereenkomst is volgens de WAB ‘de uitzendovereenkomst, waarbij de overeenkomst van opdracht tussen de werkgever en de derde niet tot stand is gekomen in het kader van het samenbrengen van vraag en aanbod op de arbeidsmarkt en waarbij de werkgever alleen met toestemming van de derde bevoegd is de werknemer aan een ander ter beschikking te stellen’.

De ‘allocatiefunctie’ en het ‘exclusief aan de opdrachtgever ter beschikking stellen’ staan dus centraal. Als aan beide criteria wordt voldaan, is sprake van payrolling. De vraag is dus wat wordt verstaan onder de allocatiefunctie en wanneer sprake is van exclusiviteit.

Wat is de allocatiefunctie?
De allocatiefunctie bestaat eruit dat de uitzendwerkgever een actieve rol vervult in het bij elkaar brengen van de vraag naar en het aanbod van tijdelijke arbeid door een actieve werving van de uitzendkracht en een actieve werving van inleners, waarbij de intercedenten van de uitzendwerkgever de uitzendkrachten vervolgens (na actieve bemiddeling) ter beschikking stellen aan de inlener of verschillende inleners. Daaronder valt uiteraard de werving en selectie:  bijvoorbeeld door plaatsing van een vacature, het actief benaderen van kandidaten en het actief benaderen van opdrachtgevers.

Wat wordt verstaan onder exclusieve terbeschikkingstelling?
Exclusiviteit houdt in dat je als werkgever alleen met toestemming van een derde bevoegd bent om de werknemer aan een ander ter beschikking te stellen. De werknemer is dus exclusief bij één opdrachtgever werkzaam. Is dat het geval, dan is er sprake van een payrollovereenkomst. De kern van uitzenden is flexkrachten voor meerdere opdrachtgevers kunnen en mogen werken.

Payrollmedewerkers zelfde rechten als vaste krachten
Payrollmedewerkers vallen niet meer onder de uitzendregels.
​ Het fase-systeem en de bijbehorende 5,5 jaar flexibiliteit via de ABU/NBBU Cao is dus niet meer mogelijk.  ​Vanaf 1 januari geldt de ketenbepaling, waardoor er maximaal 3 overeenkomsten mogelijk zijn in 3 jaar. Daarna hebben payrollmedewerkers recht op een vast dienstverband. Daarnaast gelden minimaal dezelfde dezelfde arbeidsvoorwaarden als de werknemers die rechtstreeks ​in dienst zijn. Daar vallen dus ook zaken als een 13e maand of een fietsenplan onder. De enige uitzondering is de pensioenregeling. In de wet is vastgelegd dat er vanaf 2021 sprake moet zijn van een ‘adequaat’ pensioen. De uitwerking daarvan volgt. 


Meer weten over de Wet Arbeidsmarkt in Balans?
Download hier de Whitepaper of maak een afspraak met een specialist!