Begin 2026 moet het gebeuren: 125.000 banen voor mensen met een arbeidsbeperking. Dit ambitieuze doel is vastgelegd in de Banenafspraak, een afspraak tussen het kabinet en sociale partners. Maar de realiteit is weerbarstig. Volgens een recente indicatie van het UWV staat de teller op zo’n 88.000 banen, en de kans dat we het doel halen, lijkt klein. Terwijl er genoeg mensen langs de kant staan die willen én kunnen werken, blijft de structurele instroom achter. Hoe komt dat? En wat is ervoor nodig om hier echt verandering in te brengen? We vroegen het aan Amber Kersten, universitair docent Strategisch HRM aan Tilburg University, die promoveerde op het thema inclusiviteit.
Als Wiertz Company zien we een duidelijke trend in de markt: steeds meer organisaties en instanties richten zich op het arbeidsfit maken van mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Dit gebeurt via diverse initiatieven die hen voorbereiden op werk, zoals de sociale ontwikkelbedrijven in de regio’s. Als bedrijf vinden we het belangrijk om naar wetenschappelijke inzichten over inclusie te kijken en die als uitgangspunt te nemen. We vroegen Amber hoe zij kijkt naar de huidige focus op inclusie. ‘Tot nu toe lag de nadruk vooral op wat het individu moet veranderen, met als impliciete boodschap: er is iets mis met jou en dat moet anders. Ik draai dit liever om en kijk vanuit een positief perspectief naar de rol van de werkgever. Waarom nemen zij mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt (nog) niet aan, en wat hebben ze nodig om dit wél te doen?
Financiële voordelen zijn niet genoeg
Werkgevers spelen een cruciale rol in de transitie naar een inclusieve arbeidsmarkt. Zij worden op verschillende manieren gestimuleerd en geholpen om mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt meer kansen te geven. Denk aan financiële prikkels, zoals subsidies, die het aantrekkelijker maken om deze groep in dienst te nemen. Maar financiële voordelen alleen zijn niet genoeg.
Echte inclusie ontstaat pas wanneer het in de organisatiestructuur en het beleid verankerd is. Het moet geen losse maatregel zijn, maar een strategische keuze die bedrijven bewust maken. Amber licht toe: ‘Werkgevers die inclusiviteit als missie uitdragen, zijn veel eerder bereid om in de toekomst opnieuw mensen uit kwetsbare groepen een kans te geven. Die betrokkenheid is essentieel, want zonder werkgevers is er geen werk.’
Wiertz Foundation: gelijke kansen voor iedereen
Bij Wiertz Foundation zetten we ons dagelijks in om kansen te creëren voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Dat doen we door initiatieven te ontwikkelen die de kloof tussen deze groep en werkgevers verkleinen. Een voorbeeld hiervan is door persoonlijke begeleiding op de werkvloer en ontwikkelingsvouchers aan te bieden.
We doen ons best, maar we zien ook dat het gezamenlijke doel in 2025 nog niet haalbaar is. Daarom willen we terug naar de kern. Meer energie, meer draagvlak – door als aanjager op te treden en inclusiviteit structureel op de agenda te zetten. Want áls we het doel eenmaal gehaald hebben, zijn we er nog niet. Werkgevers, overheid en andere partijen moeten samen blijven werken aan een arbeidsmarkt waarin iedereen meetelt.
Dat betekent dat we ons vol inzetten om écht het verschil te maken. Maar ook dat we soms even een stapje terug moeten zetten, bijvoorbeeld om bewustwording te vergroten. Dat is niet erg, want we geloven in de lange termijn: een inclusieve arbeidsmarkt met kansen en mogelijkheden voor iedereen. Dat lukt alleen als werkgevers actief worden betrokken en ondersteund. Want zij zijn aan zet!