Wild van Inclusie

Op 4 september vierde ik mijn jubileum van veertig jaar arbeidsbemiddeling met een event dat voor mij alle elementen samenbracht waar mijn werkzame leven om draait: mensen, werk en verbinding.

De locatie – GaiaZoo in Kerkrade – bleek daarvoor een prachtige metafoor. In de natuur is alles met elkaar verbonden en krijgt ieder wezen een plek in het geheel. Zo zou het ook in onze samenleving moeten zijn: iedereen telt mee, iedereen verdient een kans.

Tijdens het event stond inclusie centraal. Het gaat niet alleen om het bieden van werk aan mensen met een beperking of een andere achtergrond, maar vooral om het erkennen van hun waarde, hun talenten en hun bijdrage. Inclusie is geen liefdadigheid, het is pure winst voor bedrijven en voor de maatschappij. Het is de overtuiging dat we pas echt groeien als we niemand uitsluiten.

Een hoogtepunt van de dag was de uitreiking van de Desiree Prudon Award, onze jaarlijkse prijs voor een bedrijf dat zich bijzonder inzet voor inclusief werkgeverschap. Dit jaar mochten wij die eer toekennen aan Jos Poell uit Weert. Dit bedrijf laat al jaren zien hoe je met warmte en overtuiging werk maakt van kansen voor iedereen. Zij bewijzen dat ondernemen en inclusie naadloos samengaan. Het applaus dat zij ontvingen, klonk niet alleen voor hun prestaties, maar ook als een signaal: dit Limburgs Lef is de weg die we samen moeten gaan.

Voor mij persoonlijk was dit event ook een moment van terugkijken. Veertig jaar geleden begon ik in de arbeidsbemiddeling, zonder precies te weten waar de reis me zou brengen. Wat ik wél wist: dat werk voor mensen meer is dan inkomen alleen. Het geeft eigenwaarde, structuur en trots. In die vier decennia heb ik talloze mensen mogen helpen aan een baan – vaak gewoon, soms met dat broodnodige extra steuntje in de rug. De intermediair vormt nu eenmaal de loopbrug voor iedereen die langs de kant staat en aan de slag wil. Juist die verhalen raakten me het meest en vormden de rode draad in mijn loopbaan.

Daarover schreef Linda van ‘t Land ook in mijn boek Zondagskind, dat tijdens het event werd gepresenteerd. Het is mijn persoonlijke verhaal, belicht door interviews met mensen die samen met mij op pad zijn. Maar bovenal een pleidooi voor kansen en vertrouwen, voor ik en jij. Want hoe verschillend onze achtergronden ook zijn, we hebben allemaal hetzelfde verlangen: gezien worden en mee mogen doen.

Als ik iets geleerd heb in veertig jaar, dan is het dit: inclusie is geen modeterm, maar een levenshouding. En net zoals in GaiaZoo ieder dier zijn rol speelt in het grotere geheel, zo heeft ieder mens recht op een plek in onze samenleving. Dáár ben ik wild van.